کد مطلب:77590 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113

خطبه 106-در یکی از ایام صفین











و من خطبه له علیه السلام

فی بعض ایام صفین

یعنی از خطبه ی امیرالمومنین علیه السلام است در بعضی از روزهای جنگ صفین كه مكانی است در كنار شط فرات كه در آنجا محاربه با معاویه و تحكیم حكمین شد:

«و قد رایت جولتكم و انحیازكم عن صفوفكم، تحوزكم الجفاه الطغام و اعراب اهل الشام و انتم لها میم العرب و یافیخ الشرف و الانف المقدم و السنام الاعظم. »

یعنی به تحقیق كه دیدم جولان و گریختن شما را و انحراف شما را از صفهای جنگ شما، در حالتی كه منحرف ساخته بود شما را بدان اراذل و بادیه نشینان اهل شام و حال آنكه شما از نیكان عرب و صدرنشینان شرف و بزرگی و بینی پیش رو و كوهان بزرگ باشید، یعنی مشهور و معروف باشید. و غرض توبیخ ایشان است در پاداری[1] نكردن در مقابله و مقاتله با اعراب رذل شام.

«و لقد شفی و حاوح صدری ان رایتكم باخره تحوزونهم كما حازوكم و تزیلونهم عن مواقفهم كما ازالوكم، حسا بالنصال و شجرا بالرماح. »

یعنی هر آینه شفا می دهد آواز سوزش سینه ی مرا این كه ببینم شما را در آخر كار كه منحرف سازید ایشان را از صفوف ایشان مثل منحرف ساختن ایشان شما را و دور گردانید ایشان را از جای ایستادن ایشان، چنانكه ایشان شما را دور كردند به علت

[صفحه 528]

مستاصل ساختن ایشان به تیر و شمشیر و زدن ایشان به نیزه ها.

«تركب اولاهم اخراهم، كالابل الهیم المطروده ترمی عن حیاضها و تذاد عن مواردها. »

یعنی در حالتی كه سوار شوند دسته ی اولای ایشان دسته ی اخرای ایشان را، مثل شتران تشنه ی ممنوعه ای كه انداخته شده باشند از حوضهای آب خود و ممنوع باشند از آبگاههای خود.

[صفحه 529]


صفحه 528، 529.








    1. پاداری را به معنی پایداری آورده است.